بسم الله الرحمن الرحیم
«آیا عدالتخواهی در ایران دچار سطحی‌نگری خواهد شد؟»
انتخابات مقولۀ مهمی‌ست به نحوی که این مشارکت اجتماعی در کشور زمینۀ بروز سیاست‌ها و جهت‌گیری علنی احزاب و یا گروه‌هاست. با شکل گیری فرآیند تبلیغات و کمپین‌سازی و ائتلاف‌ها در انتخابات، می‌تواند جبهۀ جدیدی از افراد با مواضع نو اعلام موجودیت کنند و باعث تغییر و تحول در حیات سیاسی کشور شوند. مهم‌ترین مسأله در اقبال عمومی به این پدیده‌ها شعارها و ایده‌های آنان است که بعضا باعث خروج کشور از بن‌بست‌های بوجود آمده شده‌اند. در انتخابات مجلس شورای اسلامی 1398، گروهی جدید اعلام موجودیت کردند که نام «مجلس عدالتخواه» را بر خود نهادند و از آنجا که بحث عدم ورود به فسادها در چند سال گذشته در رسانه‌ها بزرگ شده بود، این موضوع مورد استقبال برخی از جریان‌های مختلف مردمی علی‌الخصوص طیف وسیعی از دانشجویان قرار گرفت.
«مجلس عدالتخواه» در واقع یک سبقۀ نخبگانی و درون دانشگاهی دارد به نحوی که اکثر کاندیداهای این لیست و هم‌چنین فعالین ستادی از تشکل‌ها و جریان‌های دانشجویی بودند. به همین دلیل این پویش انتخاباتی در بین دانشجویان به شدت شناخته شده بود که می توان از دیگر عوامل این شناخت را وجود فعالین جنبش دانشجویی از جمله آقایان سعید زیباکلام، محمدصادق شهبازی‌راد، وحید اشتری و ... نام برد. ولی در بین مردم و جامعه شناخت کافی از این طیف وجود نداشت. که یکی از دلایل عدم رأی‌آوری این گروه همین موضوع است.
